Soru:
4 yaşındaki Elif, anaokuluna başladığından beri her sabah annesine sarılıp ağlıyor ve "Beni bırakma!" diyerek okula girmek istemiyor. Öğretmeni, Elif'in annesi gittikten sonra yaklaşık 30 dakika daha ağlamaya devam ettiğini ve oyunlara katılmadığını gözlemliyor. Elif'in okula uyum sağlaması için ebeveynlere ve öğretmene düşen görevler nelerdir?
Çözüm:
💡 Bu durum, tipik bir ayrılma kaygısıdır. Çözüm, güven inşa etmek ve kademeli bir alıştırma sürecini içerir.
- ➡️ Vedalaşma Ritüeli Oluşturun: Her sabah aynı kısa ve net vedalaşma rutinini uygulayın (örneğin, "Güle güle, ben işe gidiyorum, seni öğleden sonra almaya geleceğim" deyip bir sarılma ve "el sallama" yapın). Bu, belirsizliği ortadan kaldırır.
- ➡️ Güven Verici Bir Nesne Kullanın: Elif'in evden getirebileceği, annesini hatırlatan bir fotoğraf, küçük bir oyuncak veya bir mendil gibi bir nesne, ona güven verebilir.
- ➡️ Öğretmenin Aktif Rolü: Öğretmen, Elif'in annesi ayrılır ayrılmaz onunla birebir ilgilenmeli, dikkatini çekecek bir aktiviteye yönlendirmeli ve "Annen seni almaya gelecek, şimdi benimle oynayalım mı?" gibi güven verici cümleler kurmalıdır.
- ➡️ Pozitif Pekiştirme: Elif ağlamadan veya daha kısa sürede sakinleştiği her an, bu davranışı övülmeli ve "Aferin, bugün çok güzel oynuyorsun!" gibi motive edici sözlerle desteklenmelidir.
✅ Sonuç olarak, tutarlı ve güven verici bir yaklaşımla Elif'in kaygısı zamanla azalacak ve okulu güvenli bir yer olarak görmeye başlayacaktır.
