Soru: Şiirdeki 'sürgün ülke' ve 'başkentler başkenti' ifadeleri neyi temsil ediyor olabilir? Bu kavramların şiirin ana temasıyla nasıl bir ilişkisi vardır?
Çözüm: Sürgün ülke, insanın içinde bulunduğu yabancılaşma, aidiyetsizlik veya manevi uzaklaşma durumunu temsil eder. Bu, modern dünyada bireyin kendini yalnız ve köksüz hissetmesiyle ilişkilendirilebilir. Başkentler başkenti ise ideal bir merkez, belki de manevi bir vatan veya özlenen bir kutsal mekanı simgeler. Şiirin ana teması, bu iki kavram arasındaki gerilim ve özlemdir: sürgünden kurtulup asıl 'başkent'e ulaşma arzusu. Karakoç, bu temayla insanın metafizik arayışını ve modernite karşısındaki duruşunu yansıtır.
