Soru:
Fransa'nın nüfus artırma politikaları sadece doğumları teşvik etmekle sınırlı kalmamış, aynı zamanda göçmen nüfusu da bu stratejinin bir parçası haline getirmiştir. Aşağıdaki seçeneklerden hangisi, Fransa'nın 20. yüzyılda göçmen nüfusu bir politika aracı olarak kullanmasının temel ekonomik ve demografik gerekçeleri arasında yer almaz?
- A) "Bebek Patlaması" neslinin emekliliğiyle artacak olan sosyal güvenlik yükünü hafifletmek
- B) Sanayi ve inşaat sektörlerinde işgücü açığını kapatmak
- C) Askeri gücünü artırmak için daha fazla asker potansiyeli yaratmak
- D) Nüfusun yaşlanmasıyla azalan aktif/işgücündeki nüfusu dengelemek
Çözüm:
💡 Soru, Fransa'nın göç politikasının nüfus stratejisi içindeki amaçlarını ve bunların hangisinin bir gerekçe olmadığını ayırt etmemizi istiyor.
- ➡️ A seçeneği: Göçmen nüfus, çalışma çağındaki nüfusu artırarak emeklilerin sosyal güvenlik (pension) sistemine olan yükünü hafifletir. Bu geçerli bir gerekçedir.
- ➡️ B seçeneği: Özellikle II. Dünya Savaşı sonrasındaki "Glorious Thirty" döneminde, Fransa sanayisini yeniden inşa etmek için Kuzey Afrika ve diğer bölgelerden işçi göçünü aktif olarak teşvik etmiştir. Bu geçerli bir gerekçedir.
- ➡️ C seçeneği: Modern Fransa'da ordunun temel ihtiyacı nüfus miktarı değil, teknolojik üstünlüktür. Göçmenleri asker potansiyeli olarak görmek, 20. yüzyılın başlarındaki zorunlu askerlik dönemindeki gibi birincil bir politika gerekçesi değildir. Bu, temel ekonomik ve demografik gerekçeler arasında sayılmaz.
- ➡️ D seçeneği: Göç, doğum oranları düşük ve yaşlı nüfusu artan bir ülkede, aktif nüfusun (çalışanlar/vergi ödeyenler) oranını korumanın en hızlı yoludur. Bu geçerli bir gerekçedir.
✅ Askeri güç artırımı (C seçeneği), Fransa'nın göçmen kabul etmesinin temel ekonomik ve demografik gerekçelerinden biri değildir. Doğru cevap C'dir.
