Merhaba! Bu ders notumuzda, şiiri oluşturan temel yapı taşlarını öğreneceğiz. Bir binanın tuğlaları ve çimentosu neyse, şiir için de nazım birimi, ölçü ve uyak odur. Gelin bu kavramları birlikte inceleyelim.
Şiiri oluşturan dizelerin belirli sayılarda gruplandırılmasına nazım birimi denir. Düz yazıdaki paragraf gibi düşünebilirsiniz. En yaygın nazım birimleri şunlardır:
Şiirdeki dizelerin hece sayısına veya hecelerin uzunluk-kısalığına göre düzenlenmesine ölçü denir. Şiire ahenk ve ritim katar. İki temel ölçümüz vardır:
Dizelerdeki hece sayısının eşitliğine dayanır. Millî ölçümüzdür, Halk edebiyatında yaygındır.
Örnek (11'li hece ölçüsü):
“İptida Bağdad’a sefer eyledi (11) / Ordusu süvari piyade (11)”
Dizelerdeki hecelerin açıklık (kısa) ve kapalılık (uzun) değerine dayanır. Divan edebiyatında kullanılır. Matematiksel bir düzeni vardır.
Örnek (Fâilâtün / Fâilâtün / Fâilâtün / Fâilün kalıbı):
“Hâcesâ / hâcesâ / hâcesâ / hâcen” (Aruz, hecelerin ses değeriyle ilgilidir.)
Şiirde dize sonlarındaki ses benzerliklerine uyak denir. Redif ise uyaktan sonra gelen aynı görevdeki ek veya kelimelerdir.
Redif Örneği: "Gözlerimde / Sözlerimde" → Burada "de" bulunma halidir ve rediftir. "–zim" sesleri ise zengin uyaktır.
Bir şiiri incelerken, önce bu üç temel öğeye bakarsanız, onun mimarisini ve ahengini çok daha iyi çözebilirsiniz. Bir sonraki derste görüşmek üzere! 📖✨