Akdeniz iklimi, adını en tipik olarak görüldüğü Akdeniz Havzası'ndan alan, yazları sıcak ve kurak, kışları ise ılık ve yağışlı geçen bir iklim tipidir. Coğrafya derslerinin temel konularından biri olan bu iklim, dünyada belirli enlemlerde (30°-40° kuzey ve güney enlemleri) ve kıtaların batı kıyılarında görülür. Türkiye'de ise başta Ege ve Akdeniz kıyıları olmak üzere Marmara'nın güney kıyılarında da etkilidir.
Bu iklimi tanımanın en iyi yolu, sıcaklık ve yağış grafiğini (klimogram) okumaktır. Tipik bir Akdeniz iklimi grafiğinde şu özellikler dikkat çeker:
Akdeniz ikliminin temel dinamiği, yaz aylarında bölgeyi etkisi altına alan subtropikal yüksek basınç (Dinamik Y.B.) alanlarıdır. Bu alanlar, alçalıcı hava hareketi nedeniyle yağış oluşumunu engeller. Kışın ise batı rüzgarları ve gezici alçak basınç sistemleri etkili olur, cephesel yağışlar görülür.
Akdeniz ikliminin kendine özgü bitki topluluğuna maki adı verilir. Maki, yaz kuraklığına son derece uyum sağlamış, her mevsim yeşil kalan (yapraklarını dökmeyen), kısa boylu, sert yapraklı ve derin köklü çalılıklardan oluşan bir bitki örtüsüdür.
Dünyada: Akdeniz Havzası (İspanya, İtalya, Yunanistan, Fas), Kaliforniya (ABD), Şili'nin orta kesimleri, Güney Afrika'nın Kap Bölgesi ve Güneybatı Avustralya.
Türkiye'de: Tüm Akdeniz ve Ege kıyıları, Marmara Denizi'nin güney kıyıları (Gelibolu, Güney Marmara). İç kesimlere doğru yükselti arttıkça etkisi azalır ve karasal iklime geçiş görülür.
Akdeniz iklimi, benzersiz yağış rejimi, ılıman geçen kışları ve karakteristik bitki örtüsü maki ile diğer iklim tiplerinden ayrılır. Bu iklim, tarım (zeytin, üzüm, narenciye, incir) ve turizm açısından büyük bir potansiyel sunar. İklim grafiğini doğru okumak, bu iklim tipini anlamanın en bilimsel yoludur.
