Alkanlar, doymuş hidrokarbonlar olarak bilinir ve karbon atomları arasında yalnızca tekli bağlar bulunur. Bu yapıları nedeniyle genellikle reaksiyona girmeye isteksizdirler ve bu nedenle "parafin" (Latince: parum affinis - az ilgili) olarak adlandırılırlar. Ancak uygun koşullar altında çeşitli kimyasal tepkimeler verebilirler.
Alkanların en önemli tepkimelerinden biri yanma reaksiyonudur. Oksijen varlığında tamamen yandıklarında karbondioksit ve su açığa çıkarırlar:
Genel Yanma Denklemi: CnH2n+2 + \(\frac{3n+1}{2}\) O2 → n CO2 + (n+1) H2O
Metan Örneği: CH4 + 2O2 → CO2 + 2H2O
Alkanlar, ultraviyole ışık veya ısı altında halojenlerle (F2, Cl2, Br2) yer değiştirme tepkimesi verirler. İyot ise bu reaksiyona genellikle girmez.
Genel Halojenasyon: R-H + X2 → R-X + H-X
Metan Klorlama Örneği: CH4 + Cl2 → CH3Cl + HCl
Yüksek sıcaklık ve basınç altında, uzun zincirli alkanlar daha kısa zincirli alkanlara ve alkenlere parçalanır:
C10H22 → C8H18 + C2H4
Düz zincirli alkanlar, uygun katalizörler eşliğinde dallanmış yapılara dönüştürülebilir. Bu işlem benzinin oktan sayısını artırmak için kullanılır:
n-hekzan → izohekzan
Yüksek molekül ağırlıklı alkanlar, derişik sülfürik asit ile tepkimeye girerek alkan sülfonik asitleri oluşturur. Bu bileşikler deterjan endüstrisinde kullanılır.
Alkanlar genellikle inert bileşikler olarak bilinseler de, uygun koşullar altında yanma, halojenasyon, kraking gibi önemli tepkimeler verebilirler. Bu tepkimeler endüstriyel açıdan büyük öneme sahiptir ve petrokimya endüstrisinin temelini oluşturur.