Edebiyatımızda "yasak aşk" denilince akla gelen ilk ve en güçlü eser olan Aşk-ı Memnu, Türk romanının kurucu babalarından biri kabul edilen Halit Ziya Uşaklıgil'e aittir.
Halit Ziya Uşaklıgil (1866-1945), Servet-i Fünun döneminin (Edebiyat-ı Cedide) en önemli romancısıdır. Modern Türk romanının gerçek anlamda ilk örneklerini vermiş, roman tekniği, derin karakter tahlilleri ve üslubuyla sonraki nesillere ilham kaynağı olmuştur.
Roman, ilk olarak 1900 yılında Servet-i Fünun dergisinde tefrika edilmiş, 1925'te ise kitap olarak basılmıştır. Eser, sadece bir yasak aşk hikayesi değil, aynı zamanda Batılılaşma sürecindeki bir zengin ailenin çöküşünü, toplumsal değerlerle bireysel arzuların çatışmasını ve psikolojik derinliği ile anlatan bir başyapıttır.
Aşk-ı Memnu, Türk romanının "çocukluk" döneminden çıkıp "olgunluk" dönemine geçişinin simgesidir. Halit Ziya, bu eserle birlikte, döneminin diğer yazarlarının aksine, sade ve günlük konuşma dilinden farklı, sanatlı ve ağır bir dil kullanmış; betimlemeleri ve iç çözümlemeleri ile edebiyatımıza yeni bir soluk getirmiştir.
Sonuç olarak, Aşk-ı Memnu, sahibi Halit Ziya Uşaklıgil'in dehasını ortaya koyan, her dönem okunabilen ve her okumada yeni detaylar keşfedilen, Türk edebiyatının mihenk taşlarından biridir. 🏆