Osmanlı İmparatorluğu'nun en renkli ve en uzun süre tahtta kalan padişahlarından biri olan IV. Mehmet, tarihe "Avcı Mehmet" lakabıyla geçmiştir. 1648'den 1687'ye kadar süren 39 yıllık saltanatı, imparatorluğun hem zirve yaptığı hem de kritik dönüm noktalarından birini teşkil eder. Gelin, bu av meraklısı padişahın hayatını ve dönemini daha yakından inceleyelim.
IV. Mehmet, henüz 6 yaşında bir çocukken tahta çıktı. Bu erken yaşta padişah olması, devlet yönetiminde Köprülü Ailesi gibi güçlü sadrazamların etkin rol almasına yol açtı. Annesi Turhan Hatice Sultan ise oğlunun küçük yaşta padişah olması nedeniyle uzun yıllar devlet işlerinde nüfuz sahibi oldu.
IV. Mehmet'e "Avcı" lakabı, av sporuna olan büyük tutkusundan dolayı verilmiştir. Padişah, saltanatı boyunca vaktinin büyük bir kısmını Edirne'de ve diğer avlak alanlarda av partileri düzenleyerek geçirdi. Bu tutkusu, zaman zaman devlet işlerini ihmal ettiği yönünde eleştirilere de neden olmuştur.
Arka arkaya alınan yenilgiler ve devletin içine düştüğü buhran, ordu ve devlet erkanında hoşnutsuzluğa yol açtı. Sonunda, 1687 yılında askerlerin isyanı üzerine IV. Mehmet tahttan indirildi. Yerine kardeşi II. Süleyman geçirildi. Avcı Mehmet, tahttan indirildikten sonraki 5 yılını hapis hayatı yaşadığı Edirne Sarayı'nda geçirdi ve 1693'te vefat etti.
IV. Mehmet'in saltanatı, Osmanlı tarihi için bir "yükseliş ve çöküş arasındaki geçiş dönemi" olarak nitelendirilebilir. Köprülüler sayesinde sağlanan iç istikrar ve bazı askeri başarıların yanı sıra, II. Viyana Kuşatması'nın başarısızlığı, Osmanlı İmparatorluğu'nun artık savunmada kalacağı ve toprak kaybetmeye başlayacağı yeni bir süreci başlattı. Kişisel olarak savaş meydanlarından çok av alanlarında bulunmayı tercih eden bir padişah olması, onun dönemindeki kötü gidişatta eleştirilen bir nokta olmuştur.
