Charles Yasası, gazların davranışını açıklayan temel gaz yasalarından biridir. Fransız fizikçi Jacques Charles tarafından 1787'de keşfedilmiş ve 1802'de Joseph Gay-Lussac tarafından yayınlanmıştır. Bu yasa, sabit basınç altında tutulan bir gazın hacmi ile mutlak sıcaklığı arasındaki doğru orantılı ilişkiyi ifade eder.
Charles Yasası matematiksel olarak şu şekilde ifade edilir:
\( \frac{V}{T} = k \) veya \( \frac{V_1}{T_1} = \frac{V_2}{T_2} \)
Burada:
Sabit basınç ve gaz miktarında, gazın hacmi mutlak sıcaklıkla doğru orantılıdır. Sıcaklık artarsa hacim artar, sıcaklık azalırsa hacim azalır.
Charles Yasası'nda sıcaklık her zaman Kelvin (K) cinsinden ifade edilmelidir. Santigrat (°C) kullanılıyorsa Kelvin'e çevrilmelidir:
\( T(K) = T(°C) + 273.15 \)
Yasanın geçerli olabilmesi için:
Hacim (V) ve mutlak sıcaklık (T) grafiği orijinden geçen bir doğru şeklindedir. Doğrunun eğimi sabit basınç değerini verir.
Charles Yasası'na göre, gazın hacmi mutlak sıfır noktasında (0 K veya -273.15°C) sıfır olur. Bu, teorik bir tahmindir ve pratikte gazlar bu sıcaklığa ulaşmadan önce sıvılaşır veya katılaşır.
Sabit basınçta 25°C'de 2.5 L hacim kaplayan bir gaz örneği, sıcaklığı 75°C'ye çıkarıldığında hacmi ne olur?
Cevap: Gazın yeni hacmi yaklaşık 2.92 L olur.
Charles Yasası, diğer gaz yasalarıyla birleştirilerek İdeal Gaz Denklemi'ni oluşturur:
\( PV = nRT \)
Burada Charles Yasası, basıncın (P) ve mol sayısının (n) sabit olduğu özel durumu ifade eder.
📌 Özet: Charles Yasası, sabit basınç altında bir gazın hacmi ile mutlak sıcaklığının doğru orantılı olduğunu belirtir. Bu yasa, gazların termal genleşmesini anlamak ve tahmin etmek için temel bir araçtır ve günlük hayatta karşılaştığımız birçok olayı açıklamaya yardımcı olur.