Osmanlı tarihinin en disiplinli padişahlarından IV. Murat (1623-1640), özellikle tütün ve içki yasaklarıyla hafızalara kazınmıştır. Bu dönem, devletin otoritesini yeniden tesis etmek amacıyla uygulanan sıra dışı tedbirlerle doludur.
IV. Murat'ın saltanatının ilk yılları, İstanbul'da çıkan büyük yangınlar, celali isyanları ve devlet otoritesinin zayıflaması gibi ciddi sorunlarla geçmiştir. Özellikle tütün kullanımının yaygınlaşmasıyla birlikte, kahvehanelerde halkın ve yeniçerilerin toplanarak devlet aleyhine fikirler tartıştığı düşünülüyordu. İçki ise toplum düzenini bozucu bir unsur olarak görülmüştür.
IV. Murat'ın demir yumruk politikası kısa vadede İstanbul'da asayişi büyük ölçüde sağlamıştır. Sokaklar güvenli hale gelmiş, yangınlar azalmıştır. Ancak bu katı disiplin, padişahın ölümünden sonra hızla gevşemiş, tütün ve içki kullanımı yeniden yaygınlaşmıştır. Yasaklar, halk üzerinde bir korku unsuru yaratsa da, kalıcı bir çözüm getirememiştir.
IV. Murat'ın yasakları, Osmanlı tarihinde bir padişahın devlet otoritesini sağlamak için şahsi iradesini toplumun tüm katmanlarına bu denli sert bir şekilde uyguladığı nadir örneklerden biridir. Bu dönem, bir hükümdarın toplumu "ıslah etme" çabasının, ne denli radikal yöntemlere başvurabileceğini göstermesi açısından tarihçiler tarafından sıklıkla incelenir.
