Levha hareketleri, Dünya'nın dış kabuğunu oluşturan ve litosfer adı verilen sert, parçalı yapıların (levhaların) birbirlerine göre hareket etmesidir. Bu hareket, Dünya yüzeyindeki en önemli jeolojik süreçlerin temelini oluşturur.
Dünya'nın dış katmanları şu şekildedir:
Levhaların hareket etmesinin ana nedeni, mantodaki konveksiyon akımlarıdır. Mantonun çok sıcak olan alt kısımlarındaki magma yükselir, soğur ve tekrar alçalır. Bu döngü, üzerindeki litosfer levhalarını sürükleyerek hareket ettirir.
Levhaların birbirleriyle etkileşime girdiği yerlere levha sınırları denir. Bu sınırlar, levhaların birbirlerine göre hareketine bağlı olarak üç ana tipte olur ve her biri farklı jeolojik olaylara neden olur.
İki levha birbirine yaklaşır ve çarpışır. Burada iki ana durum gözlemlenir:
İki levha birbirinden uzaklaşır. Aradaki boşluktan yukarı doğru yükselen magma, soğuyarak yeni litosfer (yerkabuğu) oluşturur. Bu olaya deniz tabanı yayılması denir.
Bu sınırlar, okyanus ortası sırtlarda (Örn: Atlantik Ortası Sırtı) bulunur ve genellikle hafif şiddetli depremler ve volkanik faaliyetler görülür.
İki levha yatay olarak birbirini sıyırarak hareket eder. Bu sınırlarda ne yeni levha oluşur ne de levha yok olur. Levhalar birbirine sürtünerek kilitlendiğinde enerji birikir ve aniden boşaldığında çok şiddetli depremler meydana gelir.
En ünlü örneği, Kaliforniya'daki San Andreas Fayı'dır.
Özetle, levha hareketleri Dünya'mızı sürekli olarak şekillendiren, dinamik bir süreçtir ve yeryüzünün coğrafyasını anlamanın temelini oluşturur.