Yedi Meşaleciler, Türk edebiyatında 1928 yılında ortaya çıkan, Cumhuriyet döneminin önemli bir edebi topluluğudur. "Yedi Meşale" adlı ortak bir kitap yayınlayarak edebiyat dünyasına adım atmışlar ve Türk şiirine yeni bir soluk getirmeyi amaçlamışlardır.
Bu grubun üyelerini hatırlamak için kullanılan pratik bir kodlama vardır: CEVİZ SAY. Bu kodlamadaki her harf, bir şairin soyadının baş harfini temsil eder:
Kodlama hatırlatıcı olsa da, genel kabul gören ve "Yedi Meşale" kitabında eserleri bulunan asıl üyeler şunlardır:
Bu genç sanatçılar, dönemin hakim edebi anlayışları olan Memleket Edebiyatı ve Hececiler'in tekdüzeliğinden sıkılmışlardı. Getirmek istedikleri yenilikleri şu şekilde özetleyebiliriz:
Ne yazık ki, Yedi Meşaleciler uzun ömürlü bir topluluk olamamıştır. 1928'de yayınladıkları ortak kitaptan sonra, bireysel yollarında ilerlemeyi tercih etmişler ve dağılmışlardır. Ancak, her biri Türk edebiyatının farklı alanlarında (şiir, öykü, roman, inceleme, tiyatro) önemli eserler vermeye devam etmişlerdir.
Yaşar Nabi Nayır, Varlık Yayınevi'ni ve Varlık Dergisi'ni kurarak Türk edebiyatına büyük hizmette bulunmuştur. Ziya Osman Saba ise, içten ve hüzünlü şiirleriyle hafızalarda en çok yer eden isimlerden biri olmuştur.
Sonuç olarak, Yedi Meşaleciler, Türk edebiyatında kısa süreli ama etkili bir çıkış yapmış, şiirimizi yenileme ve canlandırma çabası içine girmiş önemli bir edebi harekettir.
