Yeni Ontoloji, 20. yüzyılın önemli filozoflarından Nicolai Hartmann tarafından geliştirilen bir varlık felsefesi yaklaşımıdır. Hartmann, geleneksel metafiziğin soyut ve dogmatik yapısından uzaklaşarak, varlığın somut ve çok katmanlı yapısını analiz etmeyi amaçlamıştır.
Hartmann'a göre felsefenin asıl görevi, "varlığı olduğu gibi" anlamaktır. Bu, öznel yargılardan veya insan merkezli bakış açılarından bağımsız, tarafsız bir varlık analizi gerektirir.
Hartmann, varlığı dört temel katmana ayırarak inceler. Bu katmanlar, basitten karmaşığa doğru bir düzen içindedir ve her biri kendine özgü yasalara sahiptir:
Bu katmanlar arasında önemli bir ilişki vardır: Üst katmanlar, alt katmanlara dayanır ancak onlara indirgenemez. Örneğin, düşünce (tinsel katman) beyin (organik katman) olmadan var olamaz, ancak bir düşünceyi sadece nöronların ateşlenmesiyle açıklayamayız. Her katmanın kendine özgü, "yeni" ve öngörülemez özellikleri ortaya çıkar.
Hartmann, varlığın bu katmanlarını anlamak için "kategoriler" kavramını kullanır. Kategoriler, varlığın temel belirlenimleridir. Önemli olan, her varlık katmanının kendine özgü kategorilere sahip olmasıdır. Örneğin, "nedensellik" maddi katmanda geçerliyken, "amaç" organik ve tinsel katmanlarda ortaya çıkar. Alt katmanların kategorileri üst katmanlar için zorunlu, ancak üst katmanların kategorileri alt katmanlar için geçersizdir.
Hartmann'ın Yeni Ontolojisi, varlık sorununa getirdiği sistematik ve ayrıntılı yaklaşımla, 20. yüzyıl felsefesinde etkili olmuş önemli bir düşünce okuludur.