Yumuşama (Detant) Dönemi, Soğuk Savaş'ın en sert döneminin ardından, 1960'ların sonlarından 1970'lerin sonlarına kadar süren ve ABD ile Sovyetler Birliği arasındaki ilişkilerde göreceli bir gevşeme, diyalog ve iş birliği dönemini ifade eder. Fransızca kökenli "detente" kelimesinden gelen bu terim, "gerginliğin azalması" anlamına gelir.
Soğuk Savaş'ın ilk yılları, 1962'deki Küba Füze Krizi gibi, dünyayı nükleer savaşın eşiğine getiren çok gergin olaylara sahne oldu. İki süper güç, bu felaketin tekrarlanma riskini azaltmak ve kontrolsüz bir silahlanma yarışının maliyetini hafifletmek için bir uzlaşı arayışına girdi. Bu arayış, Yumuşama Dönemi'nin temelini oluşturdu.
Avrupa'da güvenlik ve iş birliğini pekiştiren bu önemli belge, 35 ülke (ABD, Kanada ve Avrupa devletleri, Sovyetler Birliği dahil) tarafından imzalandı. Üç "sepet"ten oluşuyordu:
İki rakibin uzayda buluşması, Yumuşama'nın en sembolik olaylarından biridir. Bir Amerikan Apollo ve bir Sovyet Soyuz uzay aracı yörüngede kenetlendi, astronotlar ve kozmonotlar birlikte çalıştı.
Yumuşama, ilişkileri tamamen normale döndürmedi. İki taraf da vekil savaşlar aracılığıyla (örneğin Vietnam Savaşı, Orta Doğu'daki çatışmalar) nüfuz mücadelesine devam etti. 1979'da Sovyetler Birliği'nin Afganistan'ı işgali, birçok batılı lider tarafından Yumuşama Dönemi'nin fiilen sona erdiği olay olarak kabul edildi ve ilişkiler yeniden gerildi.
Yumuşama Dönemi, Soğuk Savaş'ın tehlikeli zirvesinden sonra gelen, ABD ve Sovyetler Birliği arasında diyalog, sınırlı iş birliği ve nükleer silahların kontrolüne odaklanan bir ara dönemdir. Kalıcı bir barış getirmese de, doğrudan çatışma riskini azaltmada ve uluslararası diplomasi için yeni kanallar açmada önemli bir rol oynamıştır.