Soru:
Reform öncesi dönemde, Katolik Kilisesi içinde ahlaki yozlaşma olduğu yönünde yaygın bir algı vardı. Bu algıyı besleyen ve Reform'un sosyo-kültürel nedenleri arasında sayılabilecek üç farklı kilise uygulamasını veya durumu yazınız.
Çözüm:
💡 Bu soru, toplumun kiliseden neden uzaklaştığını anlamak için kilisenin iç dinamiklerine bakmamızı sağlar. Çözüm adımlarımız:
- ➡️ Adım 1 - Simoni (Makam Satın Alma): Kilise içindeki yüksek mevkiler (piskoposluk, başpiskoposluk gibi) genellikle zengin ve soylu ailelerin çocuklarına, liyakatlerine bakılmaksızın para veya siyasi destek karşılığında veriliyordu. Bu, dini liderlerin çoğunun ruhani olmaktan çok siyasi ve dünyevi figürler olarak görülmesine neden oluyordu.
- ➡️ Adım 2 - Ruhban Sınıfının Cehaleti: Köy papazları dahil olmak üzere birçok din adamı, çok az eğitimliydi. İncil'i ve temel dini metinleri bile doğru düzgün okuyup açıklayamıyorlardı. Bu durum, halkın manevi ihtiyaçlarını karşılamada yetersiz kalmalarına ve halkın gözünde itibarlarını yitirmelerine yol açıyordu.
- ➡️ Adım 3 - Nikahsız Yaşam ve Zenginlik: Ruhban sınıfının evlenmemesi (sözlü celibacy) kuralına rağmen, birçok din adamının nikahsız birliktelikler yaşadığı biliniyordu. Ayrıca, üst düzey din adamları lüks ve şatafat içinde yaşarken, halk yoksulluk çekiyordu. Bu durum, "fakirlik ve tevazu" vaaz eden kilisenin kendi pratiğiyle çelişki içinde olduğu algısını güçlendiriyordu.
✅ Sonuç: Reform öncesi dönemde Katolik Kilisesi'ne yönelik ahlaki yozlaşma algısını besleyen başlıca uygulamalar; 1) Simoni (makam satın alma), 2) Ruhban sınıfının eğitimsizliği ve cehaleti ve 3) Din adamlarının nikahsız yaşamı ve lüks içindeki hayatlarıdır.
