Soru:
Mevlana'nın "Hamdım, piştim, yandım" sözü, insanın manevi eğitim yolculuğundaki (\(sülük\)) hangi aşamaları ifade eder? Bu aşamaları, Mesnevi'deki "Olgunlaşma" teması çerçevesinde açıklayınız.
Çözüm:
💡 Bu söz, Mevlevi yolundaki insan-ı kamil olma sürecinin özetidir. Her bir kelime bir aşamaya işaret eder.
- ➡️ 1. Aşama - HAMDIM (Nefs-i Emmare): Bu, insanın henüz işlenmemiş, ham halidir. Nefsinin ve benliğinin esaretindedir. \(Ego\)'su yüksektir, dünyevi arzularla doludur. Mesnevi'de bu, "kendini beğenmişlik", "cehalet" ve "maddeye bağlılık" olarak tasvir edilir. Eğitimin başlangıç noktasıdır.
- ➡️ 2. Aşama - PİŞTİM (Nefs-i Levvame & Nefs-i Mutmainne): Bu, eğitim ve terbiye aşamasıdır. İnsan, aklı, ilmi ve manevi bir rehber (\(mürşid\)) eşliğinde nefsini terbiye etmeye başlar. Tıpkı bir testinin çamura şekil vermesi veya bir tohumun toprakta filizlenmesi gibi, insan da zorluklar, ibadetler ve derslerle olgunlaşır (\(pişer\)). Mesnevi'deki hikayelerin çoğu bu "pişme" sürecine örnektir.
- ➡️ 3. Aşama - YANDIM (Nefs-i Marziyye & Nefs-i Kamile): Bu, fenafillah (Allah'ta yok olma) makamıdır. Artık benlik (\(ene\)) tamamen erimiş, kişi kendi varlığını bir kıvılcım gibi Hakikat Güneşi'nde yitirmiştir. Bu, aşk ateşinde yanmak ve "yok" olmaktır. Mevlana'ya göre asıl var olmak, işte bu "yok oluş"tan sonra gerçekleşir. Bu, manevi eğitimin nihai hedefidir.
✅ Sonuç olarak, "Hamdım, piştim, yandım" sözü, din eğitimindeki manevi yolculuğu (seyr-i süluk); hamlıktan (cehalet), eğitimle olgunlaşmaya (marifet) ve nihayetinde ilahi hakikatte yok olmaya (aşk) uzanan üç temel aşamayı özetler.