Aristoteles (MÖ 384-322), Antik Yunan felsefesinin en önemli isimlerinden biridir. Platon'un öğrencisi ve Büyük İskender'in hocası olan Aristoteles, etik alanında geliştirdiği "erdem etiği" ve "altın orta" doktriniyle batı felsefesini derinden etkilemiştir. Nikomakhos'a Etik adlı eseri, onun ahlak felsefesinin temel kaynağıdır.
Aristoteles'e göre ahlak, insanın "neye göre yaşaması gerektiği" sorusuna cevap arar. Onun etik anlayışı, eylemlerin sonuçlarından ziyade karaktere odaklanır. Bu nedenle "erdem etiği" olarak adlandırılır.
Aristoteles'in en ünlü ahlaki kavramı olan "altın orta" (mesotes), erdemin aşırılıklar arasında orta noktayı bulmasıdır. Bu, matematiksel bir orta değil, duruma göre değişen bir dengedir.
Altın ortayı bulmak için Aristoteles "phronesis" kavramını geliştirir. Bu, teorik bilgiden farklı olarak, somut durumlarda doğru kararı verebilme kapasitesidir.
Aristoteles'e göre erdem, doğuştan gelmez; alışkanlık ve pratikle geliştirilir:
Aristoteles'in ahlak felsefesi, modern etik tartışmalarında hala geçerliliğini korumaktadır:
Aristoteles'in altın orta doktrini, insan doğasının karmaşıklığını anlamak ve dengeli bir yaşam sürmek için 2300 yıldır rehberlik etmeye devam ediyor. Onun felsefesi, ahlakın sadece kurallardan ibaret olmadığını, karakterin derinliklerinde şekillendiğini hatırlatıyor.