Sindirim sistemi, yediğimiz besinleri vücudumuzun kullanabileceği daha küçük parçalara ayırmaya yarayan bir sistemdir. Bu sayede besinlerdeki enerji ve yapı taşlarını kullanabiliriz. Sindirim, mekanik ve kimyasal olmak üzere iki şekilde gerçekleşir.
Sindirim sistemi, ağızdan başlayıp anüse kadar uzanan bir kanal ve bu kanala yardımcı olan organlardan oluşur.
Sindirimin başladığı yerdir. Dişler besinleri parçalar, tükürük bezleri tükürük salgılar. Tükürük, besinleri nemlendirir ve amilaz enzimi sayesinde karbonhidratların sindirimini başlatır.
Ağız ile yemek borusu arasında bulunur. Yutma sırasında besinlerin yemek borusuna geçmesini sağlar.
Yutaktan mideye besinleri taşır. Peristaltik hareketlerle (kasılıp gevşeme) besinler mideye doğru itilir.
Besinlerin geçici olarak depolandığı ve karıştırıldığı yerdir. Mide özsuyu (hidroklorik asit ve pepsin enzimi) salgılanır. Hidroklorik asit mikropları öldürür ve pepsin enzimi proteinleri parçalamaya başlar.
Sindirim ve emilimin en yoğun olduğu yerdir. Karaciğerden gelen safra ve pankreastan gelen pankreas özsuyu ince bağırsağa dökülür. Besinlerin yapı taşlarına ayrılması burada tamamlanır ve bu yapı taşları kan damarları yoluyla vücuda taşınır.
Sindirilmemiş besin atıkları ve suyun emildiği yerdir. Atıklar burada depolanır ve anüs yoluyla vücuttan atılır.
Enzimler, kimyasal sindirimi hızlandıran protein yapılı moleküllerdir. Her enzim belirli bir besin çeşidini sindirir.
