İvan Turgenyev'in 1862 yılında yayımlanan Babalar ve Oğullar (Ortijinal adı: Отцы и дети) romanı, Rus edebiyatının en önemli eserlerinden biridir. Roman, 19. yüzyıl Rusya'sında geleneksel değerlerle yeni düşünce akımları arasındaki çatışmayı ele alır. Eser, özellikle başkahramanı Yevgeni Bazarov üzerinden nihilizm felsefesini tartışmaya açar.
Bazarov, romanın tartışmasız en önemli karakteridir. Kendini bir nihilist olarak tanımlayan Bazarov, geleneksel değerleri, inançları ve kurumları reddeder. Ona göre, yalnızca bilim ve somut gerçekler önemlidir.
Roman, Bazarov ile Pavel Kirsanov arasındaki fikir ayrılıkları üzerinden kuşak çatışmasını sembolize eder. Pavel, geleneksel değerleri ve aristokratik yaşam tarzını savunurken, Bazarov her türlü otoriteyi ve geleneği sorgular.
Bazarov'un hikayesi trajik bir şekilde sonlanır. Tifüs hastalığına yakalanır ve ölür. Bu son, onun nihilist felsefesinin sınırlarını gösterir. Ölüm karşısında bile soğukkanlı ve mantıklı kalmaya çalışsa da, son anlarında sevdiklerine olan bağlılığını gösterir.
Babalar ve Oğullar, sadece Rus edebiyatında değil, dünya edebiyatında da önemli bir yere sahiptir. Bazarov karakteri, edebiyat tarihinin en unutulmaz karakterlerinden biri olmuş ve "nihilist" kavramının popülerleşmesine katkıda bulunmuştur. Roman, hem döneminin sosyal gerçekliğini yansıtması hem de evrensel temaları işlemesi açısından önem taşır.
