Ehl-i Beyt, Arapça kökenli bir terim olup "ev halkı" anlamına gelir. İslami literatürde ise Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed'in (s.a.v.) ailesi ve soyunu ifade eder. Bu kavram, İslam tarihi ve inanç esasları içinde önemli bir yere sahiptir.
Ehl-i Beyt'in kimler olduğu, özellikle Hz. Muhammed (s.a.v.), kızı Hz. Fatıma, damadı Hz. Ali ve torunları Hz. Hasan ile Hz. Hüseyin ile sınırlandırılarak tanımlandığı görülür. Bu beş kişiye "Penç-i Âl-i Abâ" (Abâ Altındaki Beş Kişi) de denir.
Ehl-i Beyt, Kur'an-ı Kerim'de Ahzâb Suresi 33. ayette açıkça zikredilir. Ayette, Allah'ın Ehl-i Beyt'i her türlü kusur ve günahtan arındırdığı (tezkiye) bildirilir. Bu, onlara verilen manevi bir üstünlük ve temizlik olarak kabul edilir.
🕋 Ayrıca Peygamberimiz, birçok hadisinde Müslümanlara Kur'an ve Ehl-i Beyt'e sımsıkı sarılmalarını tavsiye etmiştir. Bu, onların İslam toplumu için rehberlik ve örnek alma kaynağı olduğunu gösterir.
Ehl-i Beyt, İslam'ın ilk dönemlerinden itibaren tüm Müslümanlar için sevgi, saygı ve bağlılık duyulan bir merkez olmuştur. Onların hayatları, sünnete olan bağlılıkları ve İslam'a hizmetleri, tüm Müslümanlar için örnek alınacak bir mirastır. ✨