Epikürcülük, Antik Yunan filozofu Epikür (MÖ 341-270) tarafından kurulan bir felsefe okuludur. 🧠 Temel amacı, insana mutlu ve huzurlu bir yaşamın yolunu göstermektir. Günümüzde yaygın olarak "hazcılık" olarak bilinse de, Epikür'ün öğretisi sıradan bir haz anlayışından çok daha derin ve disiplinlidir.
Epikür'e göre, hayattaki en yüksek iyi haz'dır ve en büyük kötülük ise acı'dır. Ancak bu, her türlü hazzın peşinden koşmak anlamına gelmez. Epikür, hazları ikiye ayırır:
Epikür'ün amacı, acıyı minimize ederek ve zihni huzura kavuşturarak bu dingin hazza ulaşmaktır.
Epikür, mutluluğa giden yolda korkulardan kurtulmak için dört temel prensip önerir. Buna "Dörtlü İlaç" denir:
Epikür, mutluluğa ulaşmada dostluğun en önemli araçlardan biri olduğunu savunur. 🏡 "Epikuros Bahçesi" adı verilen topluluklarında, filozoflar birlikte yaşayarak, tartışarak ve birbirlerine destek olarak huzurlu bir hayat sürdürürlerdi.
Epikürcülük sıklıkla, sınırsız zevk ve sefa anlayışıyla karıştırılır. Oysa Epikür'ün öğretisi tam tersine ölçülülük, sade yaşam ve bilgelik üzerine kuruludur. Amacı, geçici hazlar uğruna gelecekte daha büyük acılar çekmekten kaçınmaktır.
💡 Özetle: Epikürcülük, zihinsel huzuru (ataraksi) en yüksek haz olarak gören; bunun için korkulardan arınmayı, doğal ihtiyaçlarla yetinmeyi ve dostluk içinde sade bir yaşam sürmeyi öğütleyen bir felsefedir.