İbn Haldun (1332-1406), tarih, sosyoloji ve ekonomi alanlarında öncü çalışmalar yapmış büyük bir İslam düşünürü, tarihçi ve devlet adamıdır. 🧠 Tam adı Ebu Zeyd Abdurrahman bin Muhammed bin Haldun el-Hadramî'dir. Yaşadığı dönemde Kuzey Afrika ve Endülüs'te önemli görevlerde bulunmuş, gözlemleri ve analizleriyle evrensel bir bilim insanı olarak kabul edilmiştir.
Mukaddime, İbn Haldun'un yedi ciltlik büyük tarih kitabı "Kitâbu'l-İber"in giriş kısmıdır. Ancak bu giriş o kadar kapsamlı ve özgündür ki, zamanla bağımsız bir eser olarak ün kazanmıştır.
Mukaddime'de İbn Haldun, tarihi olayları sadece kronolojik bir sırayla anlatmakla yetinmez. Onun yerine, olayların arkasındaki sosyal, ekonomik, coğrafi ve psikolojik nedenleri araştırarak bir "tarih felsefesi" ve "toplum bilimi" kurar.
İbn Haldun, Auguste Comte'dan yüzyıllar önce, toplumu bilimsel yöntemlerle inceleyen ilk düşünürlerden biri olarak kabul edilir. Bu nedenle birçok batılı bilim insanı onu "sosyolojinin habercisi" ve hatta "gerçek kurucusu" olarak görür.
Onun sosyolojiye en büyük katkısı, geliştirdiği "Umran İlmi" (Toplum Bilimi) kavramıdır. Umran; şehirleşme, medeniyet, kültür ve toplumsal örgütlenmeyi inceleyen bir bilim dalıdır.
İbn Haldun, sadece 14. yüzyılın değil, tüm zamanların en önemli düşünürlerinden biridir. Mukaddime adlı eseri, tarih yazımına getirdiği eleştirel ve bilimsel yaklaşımla, sosyal bilimlerin temelini atmıştır. Onun "asabiyet" ve "devletlerin döngüsü" gibi teorileri, günümüzde bile siyaset bilimciler ve sosyologlar tarafından incelenmekte ve tartışılmaktadır. 🌍