Jean Piaget'nin bilişsel gelişim kuramına göre, çocukların düşünce süreçleri belirli aşamalardan geçerek olgunlaşır. İşlem öncesi dönem yaklaşık 2-7 yaş aralığını kapsar ve bu dönemde çocuklar sembolik düşünce yeteneği kazanırken, mantıksal işlemleri gerçekleştiremezler. Bu yazıda, işlem öncesi dönemin iki temel özelliği olan benmerkezcilik ve odaktan uzaklaşamama üzerinde duracağız.
Benmerkezcilik, işlem öncesi dönemdeki çocukların kendi bakış açıları dışındaki perspektifleri anlayamamasıdır. Çocuklar, başkalarının farklı düşünebileceğini, hissedebileceğini veya görebileceğini kavrayamazlar.
Odaktan uzaklaşamama, çocukların bir durumun veya nesnenin yalnızca bir özelliğine odaklanıp diğer özelliklerini göz ardı etmesidir. Bu durum, korunum kavramının gelişmemesine neden olur.
Piaget'nin korunum deneyleri, odaktan uzaklaşamama kavramını net bir şekilde gösterir:
İki eşit bardağa aynı miktarda su konur. Çocuk bunların eşit olduğunu onaylar. Daha sonra bir bardaktaki su, ince uzun bir bardağa boşaltılır. İşlem öncesi dönemdeki çocuk, ince uzun bardaktaki suyun daha fazla olduğunu söyler çünkü yalnızca su seviyesine odaklanır, bardağın genişliğini dikkate almaz.
İki sıra halinde eşit sayıda boncuk dizilir. Çocuk sayıların eşit olduğunu onaylar. Daha sonra bir sıradaki boncuklar birbirinden uzaklaştırılır. İşlem öncesi dönemdeki çocuk, boncukları uzak olan sıranın daha fazla boncuğu olduğunu söyler çünkü yalnızca sıranın uzunluğuna odaklanır, boncuk sayısını dikkate almaz.
İşlem öncesi dönem, çocukların sembolik düşünme yeteneği kazandığı ancak mantıksal işlemleri gerçekleştiremediği bir dönemdir. Benmerkezcilik ve odaktan uzaklaşamama bu dönemin temel özellikleridir. Bu özellikler, çocukların dünyayı anlama ve yorumlama biçimlerini şekillendirir. Çocuklar yaklaşık 7 yaşına geldiklerinde, somut işlemler dönemine geçerek bu sınırlamaların üstesinden gelmeye başlarlar.
Bu dönemin özelliklerini anlamak, ebeveynler ve eğitimciler için çocukların bilişsel gelişimini desteklemek açısından büyük önem taşır.