İşlevselcilik, psikolojinin zihin ve davranışları, işlevleri ve amaçları açısından inceleyen bir yaklaşımıdır. William James'in öncülük ettiği bu akım, yapısalcılığın sadece zihnin yapısını analiz etmesine karşı çıkarak, zihinsel süreçlerin çevreye uyum sağlamadaki rolünü vurgular.
William James (1842-1910), Amerikalı bir filozof ve psikologtur. Ona göre zihin, sabit bir yapıdan ziyade sürekli değişen ve gelişen dinamik bir süreçtir. "Zihin ne için vardır?" sorusunu sorarak, bilinçli deneyimlerin organizmanın hayatta kalmasına nasıl yardımcı olduğunu araştırmıştır.
Yapısalcılık (Wundt ve Titchener), zihni temel bileşenlerine (duyumlar, imgeler, duygular) ayırmaya çalışırken, İşlevselcilik bu bileşenlerin ne işe yaradığını anlamaya odaklanır. Örneğin, bir elmanın rengini ve şeklini analiz etmek yerine, onu yemenin açlığı gidermek gibi işlevsel bir amacı olduğunu vurgular.
İşlevselcilik, psikolojinin sadece laboratuvarda değil, gerçek dünya problemlerine çözüm arayan pratik bir bilim dalı olmasına büyük katkı sağlamıştır. William James'in öncülüğündeki bu akım, daha sonraki davranışçılık ve uygulamalı psikoloji dallarının (örneğin eğitim psikolojisi, endüstri psikolojisi) temelini atmıştır.