Koşuk, İslamiyet öncesi Türk edebiyatının en önemli nazım şekillerinden biridir. Sığır adı verilen av törenlerinde, şölen adlı ziyafetlerde ve yuğ adı verilen yas törenlerinde söylenen bu şiirler, kopuz eşliğinde söylenirdi.
İşte eski bir koşuk örneği:
"Erdi aşım taturgan
Kara bulut yarılıp
Keherü yazı tüşüp
Yalnguk yüzi karardı"
Koşuk, İslamiyet öncesi Türk edebiyatında sagu ve destan ile birlikte anılır. Sagular ağıt, destanlar ise epik türde iken, koşuklar daha çok lirik ve pastoral temalar işler.
Koşuk, Türklerin İslamiyet'i kabulünden önceki dönemde ortaya çıkmış, dini törenlerde söylenen, hece ölçüsü ve dörtlüklerle yazılan, kopuz eşliğinde okunan lirik şiirlerdir. Günümüzdeki koşma nazım şeklinin temelini oluşturur ve Türk şiir geleneğinin en eski örneklerindendir.
