Kurallı birleşik fiiller, bir yardımcı fiil ile bir asıl fiilin birleşmesiyle oluşan ve belirli bir kurala göre yazılan fiillerdir. Bu yapılar, asıl fiile "yeterlilik", "tezlik", "sürerlik" veya "yaklaşma" gibi anlamlar katar.
Kurallı birleşik fiillerin yazımında en önemli nokta, ünlü ile biten bir fiile ünlü ile başlayan bir yardımcı fiil geldiğinde araya "y, n, s, ş" kaynaştırma harflerinden birinin girmesidir. Bu kurala dikkat etmek yazım yanlışlarını önler.
Asıl fiile "gücü yetme, olasılık, ihtimal" anlamları katar.
Fiil ünlü ile bitiyorsa araya "y" kaynaştırma harfi gelir: Anla-y-abilmek, Oku-y-abilmek
Asıl fiile "çabukluk, kolaylık, önemsememe" anlamları katar.
Fiil ünlü ile bitiyorsa araya "y" kaynaştırma harfi gelir: At-ı-vermek, Sil-e-vermek
Asıl fiile "devam etme, süreklilik" anlamı katar.
Fiil ünlü ile bitiyorsa araya "y" kaynaştırma harfi gelir: Korka-y-a-durmak
Asıl fiile "az kalsın, neredeyse, ramak kalma" anlamı katar.
Fiil ünlü ile bitiyorsa araya "y" kaynaştırma harfi gelir: Düş-e-y-azmak
Birleşik fiili oluşturan kelimeleri ayrı ayrı okuduğunda anlam bozuluyorsa, o fiil kurallı birleşik fiildir ve bitişik yazılmalıdır. Örneğin, "yapabilmek" ayrı yazılırsa "yapa bilmek" gibi anlamsız bir ifade olur.