Kuran-ı Kerim, İslam dininin kutsal kitabı ve en temel kaynağıdır. Milyarlarca Müslüman için sadece bir kitap değil, aynı zamanda bir hayat rehberi, bir rahmet ve hidayet kaynağıdır. İslam inancına göre, Allah (c.c.) tarafından Cebrail (a.s.) aracılığıyla son peygamber Hz. Muhammed'e (s.a.v.) yaklaşık 23 yılda vahyedilmiştir.
“Kuran” kelimesi Arapçada “okumak, tilavet etmek” anlamına gelen “karae” kökünden türemiştir. “Kerim” ise “şerefli, değerli, yüce” demektir. Dolayısıyla “Kuran-ı Kerim”, “Yüce Okunuş” veya “Şerefli Kuran” anlamını taşır.
Kuran, Müslümanların inanç, ibadet, ahlak ve günlük yaşamlarına dair tüm prensipleri belirleyen bir rehberdir. Hükümler koyar, geçmiş topluluklardan kıssalar anlatarak insanlara dersler verir ve ahiret inancını detaylandırır.
Kuran, miladi 610 yılında, Hira Mağarası'nda Hz. Muhammed'e (s.a.v.) ilk vahyin gelmesiyle inmeye başlamış ve Peygamberimizin vefatına kadar devam etmiştir. Vahiy, parça parça, olaylara ve ihtiyaçlara göre indirilmiştir.
Peygamber Efendimiz, kendisine gelen vahiyleri hem ezberletmiş hem de vahiy katiplerine yazdırmıştır. Hz. Ebubekir (r.a.) döneminde bir araya getirilen Kuran, Hz. Osman (r.a.) döneminde çoğaltılarak İslam coğrafyasının çeşitli merkezlerine gönderilmiş ve bugüne kadar hiçbir değişikliğe uğramadan ulaşmıştır.
Kuran, belirli bir yapı ve düzen içinde düzenlenmiştir:
Kuran, Müslümanlar için sadece okunan bir metin değil, hayatlarının merkezinde yer alan bir yaşam kılavuzudur:
Sonuç olarak, Kuran-ı Kerim, İslam inancının temel taşı ve Allah'ın insanlığa son mesajıdır. O, bir şiir, bir tarih kitabı veya bir felsefe metni değil; inananlar için bir hidayet, bir rahmet ve ebedi kurtuluşun anahtarıdır.
