Limit hız, bir cismin bir akışkan (hava veya su gibi) içinde hareket ederken ulaşabileceği maksimum hızı ifade eder. Bu hız, cismin üzerine etkiyen direnç kuvveti ile yerçekimi kuvvetinin dengelenmesi sonucu ortaya çıkar.
Limit hız (Vt) aşağıdaki formülle hesaplanır:
Vt = √(2mg / (ρACd))
Burada:
Kütle, limit hızı doğrudan etkiler. Kütle arttıkça limit hız da artar. Çünkü daha büyük bir kütle, yerçekimi kuvvetinin daha büyük olması anlamına gelir ve bu da daha fazla direnç kuvveti gerektirir.
Yerçekimi ivmesi sabittir (yaklaşık 9.8 m/s²), ancak farklı gezegenlerde veya farklı yüksekliklerde değişebilir. Yerçekimi ivmesi arttıkça limit hız da artar.
Akışkan yoğunluğu, cismin hareket ettiği ortamın direncini gösterir. Yoğunluk arttıkça limit hız azalır. Örneğin, suyun yoğunluğu havadan daha fazla olduğu için suda hareket eden bir cismin limit hızı, havada hareket eden aynı cismin limit hızından daha düşüktür.
Kesit alanı, cismin hareket yönüne dik olan en büyük alanıdır. Kesit alanı arttıkça limit hız azalır. Çünkü daha büyük bir alan, daha fazla direnç kuvvetine maruz kalır.
Sürüklenme katsayısı, cismin şekline ve yüzey özelliklerine bağlı olan boyutsuz bir sayıdır. Cismin aerodinamik yapısı ne kadar iyi ise sürüklenme katsayısı o kadar düşük olur ve limit hız artar. Düşük sürüklenme katsayısına sahip cisimler, havayı daha kolay yararak daha yüksek hızlara ulaşabilirler.
Limit hız formülü, aerodinamik tasarım, paraşütle atlama, ve çeşitli mühendislik uygulamalarında önemli bir rol oynar. Bu formülü anlamak, bir cismin bir akışkan içindeki hareketini tahmin etmede ve optimize etmede yardımcı olur.
