Gregor Mendel, 19. yüzyılda bezelye bitkileri üzerinde yaptığı çalışmalarla kalıtım biliminin temellerini atmıştır. Onun ortaya koyduğu prensipler, modern genetiğin başlangıcı olarak kabul edilir ve bugün hala geçerliliğini korumaktadır.
Gregor Johann Mendel (1822-1884), Avusturyalı bir Augustinian keşişi ve bilim insanıdır. 1856-1863 yılları arasında manastırın bahçesinde bezelye bitkileri üzerinde yaptığı sistematik çaprazlama deneyleri, kalıtımın matematiksel kurallara uyduğunu göstermiştir. Çalışmaları yaşadığı dönemde pek ilgi görmemiş, ancak 1900'lü yılların başında yeniden keşfedilmiştir.
🎯 Temel Prensip: Her bireyde, her karakter için iki allel (gen çeşidi) bulunur ve bu alleller gamet oluşumu sırasında birbirinden ayrılarak farklı gametlere geçer.
🧪 Bezelye Deneyi Örneği: Saf sarı tohumlu bezelye (YY) ile saf yeşil tohumlu bezelye (yy) çaprazlandığında, F1 dölünün tamamı sarı tohumlu (Yy) olur. F1 bireyleri kendi aralarında çaprazlandığında ise F2 dölünde 3:1 oranında sarı:yeşil tohum görülür.
🎯 Temel Prensip: Farklı genlerin allelleri, gamet oluşumu sırasında birbirinden bağımsız olarak dağılır.
🧪 Bezelye Deneyi Örneği: Sarı/yuvarlak (YYRR) ve yeşil/buruşuk (yyrr) bezelyeler çaprazlandığında, F2 dölünde 9:3:3:1 oranında fenotip dağılımı gözlenir.
Olası genotip ve fenotip dağılımlarını göstermek için kullanılan tablo yöntemidir. Monohibrit (tek karakter) ve dihibrit (iki karakter) çaprazlamaları görselleştirmek için idealdir.
Mendel yasaları, genetiğin temelini oluştursa da, bazı durumlarda bu yasalardan sapmalar görülür:
Mendel'in çalışmaları, kalıtımın rastgele değil, belirli kurallara bağlı olduğunu göstermiştir. Bu prensipler, tarımda ıslah çalışmalarından insan genetiğine kadar pek çok alanda uygulama bulmuştur. Modern genetik, Mendel'in temellerini üzerine inşa edilmiş ve DNA'nın yapısının keşfiyle birlikte bu prensiplerin moleküler mekanizmaları aydınlatılmıştır.
Mendel yasaları, biyoloji tarihindeki en önemli keşiflerden biri olarak kabul edilir ve genetik biliminin doğuşunu temsil eder.