Matematikte ve mantıkta, önermelerin kapsamını belirlemek için niceleyiciler kullanılır. Bunlar, bir ifadenin hangi nesneler için doğru olduğunu söyler. En temel iki niceleyici "Her" (Evrensel Niceleyici) ve "Bazı" (Varlıksal Niceleyici)'dır.
Bu niceleyici, bir özelliğin veya ifadenin belirli bir kümedeki TÜM elemanlar için doğru olduğunu ifade eder. Sembolü ∀'dir ve "her" veya "bütün" olarak okunur.
Yapısı: "Her x için, P(x) doğrudur."
Matematiksel gösterimle: \( \forall x, P(x) \)
Bir evrensel niceleyiciyi çürütmek (yanlış olduğunu göstermek) için, sadece bir tane karşıt örnek yeterlidir. Örneğin, "Her kuş uçar" ifadesi, uçamayan bir penguen örneği gösterilerek çürütülebilir. 🐧
Bu niceleyici, bir özelliğin veya ifadenin belirli bir kümede EN AZ BİR eleman için doğru olduğunu ifade eder. Sembolü ∃'dir ve "bazı" veya "en az bir" olarak okunur.
Yapısı: "En az bir x vardır öyle ki P(x) doğrudur."
Matematiksel gösterimle: \( \exists x, P(x) \)
Bir varlıksal niceleyiciyi çürütmek (yanlış olduğunu göstermek) için, kümenin hiçbir elemanının o özelliği taşımadığını göstermek gerekir. Yani, ifadenin hiçbir zaman doğru olmadığını ispatlamalısınız.
Niceleyiciler birlikte kullanıldığında, sıraları çok önemlidir. Sıra değiştiğinde anlam tamamen değişebilir.