Elektrik yükü, maddenin temel özelliklerinden biridir ve elektromanyetik etkileşimlerin kaynağıdır. Pozitif (+) ve negatif (-) yükler, doğadaki iki temel yük türünü temsil eder.
Pozitif yük (+): Genellikle protonlar tarafından taşınan yük türüdür. Atom çekirdeğinde bulunur ve elektronlara göre çok daha ağırdır.
Negatif yük (-): Elektronlar tarafından taşınan yük türüdür. Atomun çevresinde bulunan elektron bulutunda yer alır ve protona göre çok daha hafiftir.
Yük kavramı ilk olarak Benjamin Franklin tarafından tanımlanmıştır. Franklin, cam çubuğun ipekle ovulması sonucu kazandığı yüke "pozitif", plastik çubuğun kürkle ovulması sonucu kazandığı yüke ise "negatif" adını vermiştir. İlginçtir ki, elektronların keşfinden sonra aslında elektrik akımını taşıyan parçacıkların negatif yüklü olduğu anlaşılmıştır.
Pozitif ve negatif yük kavramı, modern teknolojinin temelini oluşturur. Elektronik cihazlar, bilgisayarlar, iletişim sistemleri ve güç dağıtım şebekeleri, yüklerin kontrollü hareketi prensibi üzerine kuruludur.
Yük kavramını anlamak, elektriğin temel prensiplerini kavramanın ilk adımıdır ve bu bilgi, günlük hayatımızda karşılaştığımız birçok fiziksel olayı açıklamamıza yardımcı olur.
