Solunum, canlıların enerji üretmek için gerçekleştirdiği biyokimyasal bir süreçtir. Bu süreçte besin maddeleri parçalanarak hücrelerin kullanabileceği enerji (ATP) açığa çıkar. Solunum, gerçekleşme şekline göre oksijenli solunum, oksijensiz solunum ve fermantasyon olarak üç ana başlıkta incelenir.
Oksijenin kullanıldığı solunum tipidir. Besinler (glikoz, yağ asitleri vb.) oksijen yardımıyla tamamen parçalanır ve yüksek miktarda ATP üretilir. Genel denklem şu şekildedir:
\[ C_6H_{12}O_6 + 6O_2 \rightarrow 6CO_2 + 6H_2O + 38 ATP \]
Oksijen yerine nitrat, sülfat gibi başka inorganik moleküllerin elektron alıcı olarak kullanıldığı solunum tipidir. Oksijen yokluğunda gerçekleşir, ancak elektron taşıma sistemi (ETS) kullanılır.
Oksijensiz ortamda, besinlerin tam parçalanamadığı ve ETS'nin kullanılmadığı enerji elde etme yoludur. Glikoz, etil alkol veya laktik asit gibi organik ürünlere dönüşür.
Maya ve bazı bakteriler tarafından gerçekleştirilir. Son ürün etil alkol ve CO₂'dir.
\[ C_6H_{12}O_6 \rightarrow 2C_2H_5OH + 2CO_2 + 2ATP \]
Yoğurt bakterileri ve insan kas hücreleri (yoğun egzersiz sırasında) tarafından gerçekleştirilir.
\[ C_6H_{12}O_6 \rightarrow 2C_3H_6O_3 \ (laktik \ asit) + 2ATP \]
Sonuç olarak solunum, canlıların enerji ihtiyacını karşılamak için evrimleşmiş temel bir metabolik yoldur. Ortam koşullarına ve canlının yapısına göre farklı formlarda gerçekleşebilir.