Taoizm (Daoizm), kökleri kadim Çin'e dayanan, hem bir felsefe hem de bir din olarak gelişmiş bir düşünce ve yaşam sistemidir. Temelinde, evrenin işleyişini yöneten ve sözcüklerle tam olarak ifade edilemeyen bir ilke olan "Tao" (Yol) kavramı yer alır. İnsanın amacı, bu doğal akışa uyum sağlayarak denge, uyum ve erdemli bir yaşam sürmektir.
Taoizm'in kurucusu, geleneksel olarak Lao Tzu (Laozi - "Yaşlı Üstat") kabul edilir. M.Ö. 6. yüzyılda yaşadığı düşünülen Lao Tzu'nun, temel eseri Tao Te Ching (Yol ve Erdem Kitabı) 81 kısa bölümden oluşur ve Tao'nun özünü şiirsel bir dille anlatır. Daha sonra, M.Ö. 4. yüzyılda Chuang Tzu (Zhuangzi) gibi düşünürler bu felsefeyi derinleştirip zenginleştirmiştir.
Tao, evrendeki her şeyin kaynağı, düzeni ve nihai gerçekliğidir. Tanımlanamaz, isimlendirilemez, ancak tezahürleriyle hissedilir. Tüm varlıklar Tao'dan doğar ve ona döner.
Evrendeki ikiliğin ve zıt kuvvetlerin dengesini simgeler. Yin (dişil, karanlık, pasif, soğuk) ve Yang (eril, aydınlık, aktif, sıcak) birbirini tamamlar, iç içe geçmiştir ve sürekli bir dönüşüm halindedir. Mükemmel denge ve uyum, bu iki gücün dinamik dansıdır.
En çok yanlış anlaşılan kavramlardan biridir. Wu Wei, tembellik veya hareketsizlik değil, doğal akışa karşı koymadan, zorlamadan, uyum içinde ve verimli bir şekilde hareket etmektir. Tıpkı bir nehrin yatağında akması veya bir çiftçinin mevsimlere göre hareket etmesi gibi.
Tao Te Ching'in ikinci kısmını oluşturan "Te", Tao'ya uyum sağlamış kişinin sergilediği doğal erdem, güç ve alçakgönüllülüktür. Zorlama olmadan, kendiliğinden ortaya çıkar.
Taoizm'i benimseyen bir kişi şu ilkeleri hayatına yansıtmaya çalışır:
Taoizm, Batı dünyasında da büyük ilgi görmektedir. Stres yönetimi, mindfulness (farkındalık), ekolojik yaşam felsefesi ve kişisel gelişim alanlarında Taoist ilkeler sıklıkla başvurulan kaynaklar arasındadır. Ayrıca Tai Chi ve Qigong gibi hareket ve nefes uygulamaları, Taoizm'in beden-enerji-zihin uyumunu sağlama pratiklerinden doğmuştur.
Sonuç olarak, Taoizm, bize evrenin ritmini dinlemeyi, kontrol etme hırsımızdan vazgeçmeyi ve kendi doğamızla barışık yaşamayı öğütleyen kadim bir bilgelik yoludur. "Yol" asla bitmeyen bir keşif, sade bir farkındalık ve derin bir uyum halidir.