XIX. yüzyılda Osmanlı tarihini inceleyen bir Batılı tarihçi: "Osmanlı Devleti, Doğu'nun despotik yönetim geleneğinin tipik bir örneğidir." şeklinde bir yargıya varırken, bir Osmanlı tarihçisi aynı dönemi "Devlet-i Aliye'nin çöküş tehlikesi karşısında ayakta kalma mücadelesi" olarak değerlendirmektedir.
Bu durum tarihsel bilginin hangi özelliğini örneklendirmektedir?
