Soru: 'Bir İdam Mahkumunun Son Günü'nde zamanın kullanımı (örneğin, geriye dönüşler veya anlık düşünceler) ana fikrin anlaşılmasına nasıl katkı sağlar?
Çözüm: Zamanın kullanımı şu şekilde işlev görür:
- Geriye dönüşlerle mahkumun geçmişteki masum anları hatırlaması, onun insani yönünü öne çıkarır ve idamın trajik boyutunu vurgular.
- Anlık düşünceler ve saatlerin ilerleyişi, ölümün yaklaştığı gerilimi artırarak okuyucuda 'zamanın sona erişi' hissi uyandırır.
Bu teknikler, ana fikri olan 'idam cezasının bireyin tüm yaşamını silip attığı' fikrini somutlaştırır; mahkumun kaybettiği zaman, okuyucuya cezanın geri dönülemezliğini hissettirir.
