Soru:
Kumlu, killi ve tınlı olmak üzere üç farklı toprak tipi düşünün. Hangi toprak tipinde biyoçeşitliliğin en yüksek olmasını beklersiniz? Sebepleriyle birlikte açıklayınız. (Not: Tınlı toprak, kum, kil ve siltin karışımından oluşur.)
Çözüm:
💡 Bu sorunun cevabı, toprağın fiziksel yapısının (doku, havalanma, su tutma) canlılar üzerindeki etkisini anlamaktan geçer.
- ➡️ Adım 1: Kumlu Toprak - Tanecikleri iridir. Çok gevşek ve suyu tutamaz. Bu nedenle bitki kökleri tutunmakta zorlanır ve su hızla süzülür. Besin maddeleri de yıkanarak kaybolur. Bu koşullar birçok bitki ve toprak canlısı için elverişsizdir.
- ➡️ Adım 2: Killi Toprak - Tanecikleri çok incedir. Suyu çok iyi tutar ancak havalanması zayıftır. Ağır ve sıkışık yapısı, bitki kök gelişimini ve solucan gibi organizmaların hareketini zorlaştırır. Islakken çamur, kuruymansa sert bir yapı alır.
- ➡️ Adım 3: Tınlı Toprak - Kum, kil ve siltin en uygun oranda karışımıdır. Hem yeterli havalanma hem de yeterli su tutma kapasitesine sahiptir. Besin maddelerini tutabilir ve bitki köklerinin gelişimi için idealdir.
- ➡️ Adım 4: Karşılaştırma ve Sonuç - Tınlı toprak, hem bitkiler hem de toprakta yaşayan mikroorganizmalar, solucanlar, böcekler ve diğer omurgasızlar için en uygun fiziksel yaşam alanını sağlar. Bu da onu en yüksek biyoçeşitliliği barındıran toprak tipi yapar.
✅ Sonuç olarak, tınlı toprak, su, hava ve besin dengesini en iyi şekilde sağladığı için en yüksek biyoçeşitliliğe ev sahipliği yapar.
