Günlük hayatımızda kullandığımız ekmek, defter, telefon gibi birçok ürün, bize ulaşana kadar bir dizi aşamadan geçer. Bu aşamalar üretim, dağıtım ve tüketim olarak adlandırılır. Bu üç kavram, birbirine sıkı sıkıya bağlıdır ve ekonomik faaliyetlerin temelini oluşturur.
Üretim, ham maddelerin işlenerek kullanılabilir bir mal veya hizmete dönüştürülmesidir. Yani, bir şeyler yapmak veya ortaya çıkarmaktır.
Örnek: Bir ekmek üretmek için önce çiftçi buğday yetiştirir (ham madde). Bu buğday un değirmeninde una dönüştürülür. Fırıncı da bu un, su ve mayayı kullanarak ekmeği pişirir (mal).
Dağıtım, üretilen mal ve hizmetlerin tüketiciye (bize) ulaştırılması sürecidir. Üretim ile tüketim arasında bir köprü görevi görür.
Örnek: Fırında pişen ekmekler, önce dağıtım araçlarıyla mahalledeki marketlere götürülür. Market de bu ekmekleri raflarına koyarak satışa sunar.
Tüketim, üretilen mal ve hizmetlerin ihtiyaç ve isteklerimizi karşılamak için kullanılmasıdır. Bu zincirin son halkasıdır.
Bu üç kavram bir zincir gibi birbirine bağlıdır. Biri olmadan diğeri devam edemez.
Sonuç: Üretim, dağıtım ve tüketim, ekonomimizin temel taşlarıdır. Bir ülkenin kalkınması ve insanların ihtiyaçlarının karşılanması için bu zincirin sağlıklı bir şekilde işlemesi gerekir.