Osmanlı İmparatorluğu, 1. Dünya Savaşı'nda birçok cephede mücadele etmek zorunda kaldı. Bu cepheler, imparatorluğun hem askeri gücünü hem de topraklarını doğrudan etkiledi. Şimdi bu cephelere yakından bakalım:
Çanakkale Cephesi, 1915 yılında İtilaf Devletleri'nin (İngiltere, Fransa, Rusya) İstanbul'u ele geçirme ve Osmanlı İmparatorluğu'nu savaş dışı bırakma amacıyla açtığı bir cepheydi. Türk askeri, büyük bir kahramanlık örneği göstererek düşmanı püskürtmeyi başardı.
Kafkas Cephesi, Osmanlı İmparatorluğu'nun Rusya ile mücadele ettiği cepheydi. Enver Paşa'nın Sarıkamış Harekatı bu cephede yaşandı. Zorlu kış şartları ve lojistik sorunlar Osmanlı ordusunu olumsuz etkiledi.
Kanal Cephesi, Osmanlı İmparatorluğu'nun İngiliz kontrolündeki Mısır'ı geri alma amacıyla açtığı bir cepheydi. Ancak Osmanlı ordusu, İngiliz savunmasını aşamadı ve başarısız oldu.
Irak Cephesi, İngilizlerin petrol bölgelerini ele geçirmek ve Osmanlı İmparatorluğu'nu güneyden kuşatmak amacıyla açtığı bir cepheydi. Kut'ül Amare'de Osmanlı ordusu İngilizleri kuşatarak büyük bir zafer kazandı, ancak genel olarak cephe Osmanlı aleyhine gelişti.
Hicaz-Yemen Cephesi, Osmanlı İmparatorluğu'nun kutsal toprakları koruma amacıyla mücadele ettiği bir cepheydi. İngilizlerin desteklediği Araplar, Osmanlı'ya karşı ayaklandı. Medine Müdafaası, bu cephenin önemli olaylarından biridir.
Bu cephelerdeki mücadeleler, Osmanlı İmparatorluğu'nun sonunu hızlandırdı ve Türkiye Cumhuriyeti'nin kurulmasına zemin hazırladı.