Şiirin temel teması, Anadolu'nun doğal güzellikleri içinde yaşayan insanların, özellikle de çobanların sade ve zorlu yaşamıdır. Şiirde, çobanların doğayla iç içe yaşamı, yalnızlıkları, vatan sevgileri ve fedakarlıkları vurgulanır.
Şiirde, doğa canlı bir varlık gibi tasvir edilir. Bingöl dağları, yaylaları, suları ve bitki örtüsü, çobanların yaşam alanını oluşturur. Çobanlar, doğayla uyum içinde yaşar, onun sunduğu güzelliklerden faydalanır ve ona saygı duyarlar. Şiirde, çobanların doğayla kurduğu bu derin bağ, onların yalnızlıklarını hafifleten ve yaşamlarına anlam katan bir unsur olarak öne çıkar.
Şiirde, vatan sevgisi önemli bir yer tutar. Çobanlar, uzak diyarlarda olsalar bile, vatanlarına olan bağlılıklarını korurlar. Onlar, vatanın bekası için her türlü fedakarlığı yapmaya hazırdırlar. Şiirde, çobanların vatan sevgisi, onların karakterlerinin temel bir özelliği olarak vurgulanır.
Şiirde, çobanların yalnızlığı ve iç dünyası da işlenir. Onlar, uzak diyarlarda, doğayla baş başa yaşarlar. Bu durum, onların iç dünyalarının derinleşmesine ve kendileriyle yüzleşmelerine olanak tanır. Şiirde, çobanların yalnızlığı, onların hüzünlü ve melankolik bir ruh haline sahip olmalarına neden olur.
"Bingöl Çobanları", Türk edebiyatında önemli bir yere sahiptir. Şiir, Anadolu coğrafyasının ve insanının içten bir portresini sunması, sade ve anlaşılır bir dille yazılması ve vatan sevgisi temasını işlemesi nedeniyle sevilmiş ve okunmuştur. Kemalettin Kamu, bu şiiriyle Anadolu'nun sesi olmuş ve Türk edebiyatına unutulmaz bir eser bırakmıştır.
