Türkçede kelimelere eklenen çoğu ek, büyük ünlü uyumuna uyar. Yani, eklendiği kelimenin son hecesindeki ünlünün kalınlık-incelik durumuna göre şekil değiştirir. Ancak, dilimizde bu kurala uymayan, sabit kalan birkaç önemli ek vardır. Bu ekler, hangi kelimeye eklendiklerine bakılmaksızın her zaman aynı şekilde yazılır.
Bir kelimenin ilk hecesinde kalın bir ünlü (a, ı, o, u) varsa, sonraki hecelerde de kalın ünlüler bulunmalıdır. İlk hecede ince bir ünlü (e, i, ö, ü) varsa, sonraki hecelerde de ince ünlüler bulunmalıdır. Bu kurala Büyük Ünlü Uyumu denir.
Aşağıdaki ekler, her durumda aynı şekilde yazılır ve büyük ünlü uyumuna uymazlar.
Fiillere gelerek şimdiki zaman anlamı katan bu ek, her zaman "-yor" şeklinde yazılır. Eklendiği fiilin ünlüsü kalın da olsa, ince de olsa değişmez.
Uyarı: "-yor" eki, kendinden önceki geniş ünlüyü (a, e) daraltır (ı, i, u, ü). Bu nedenle "anla-yor" değil, "anlı-yor"; "ye-yor" değil, "yi-yor" şeklinde yazılır. Ancak ekin kendisi yine "-yor" olarak kalır.
Fiillere gelerek "o esnada, iken" anlamı katan bu ek, her zaman "-ken" şeklinde yazılır.
Not: "-ken" eki, isim soylu sözcüklere de eklenebilir ve yine değişmez: çocuk-ken, öğrenci-ken.
İsimlere eklenerek onlara işaret veya ilgi anlamı katan bu ek, her zaman "-ki" şeklinde yazılır.
Önemli Ayırım: "ki" bağlacı ayrı yazılır (bilki, öyle ki). "-ki" eki ise kelimeye bitişik yazılır.