Cephe (frontal) yağışlar, farklı sıcaklık ve nem özelliklerine sahip iki hava kütlesinin karşılaşma bölgesinde, sıcak havanın soğuk hava üzerinde yükselmesi ve soğuyarak yoğunlaşması sonucu oluşan yağış türüdür. Bu karşılaşma hattına "cephe" adı verilir ve meteorolojide önemli bir yağış mekanizmasını temsil eder.
Orta kuşak (30°-60° enlemleri), cephe yağışlarının en sık ve etkili görüldüğü bölgedir. Bunun temel nedenleri:
Türkiye, orta kuşakta yer aldığı için cephe yağışları özellikle kış ve ilkbahar aylarında ülkenin büyük bölümünde etkilidir.
Cephe yağışları, cephenin türüne göre farklı karakterler gösterir:
Soğuk hava kütlesinin, sıcak hava kütlesinin altına girerek onu hızla yukarı itmesiyle oluşur. Kısa süreli, şiddetli ve gök gürültülü sağanak yağışlara neden olur. Cephe hattı geçtikten sonra sıcaklık belirgin şekilde düşer.
Sıcak hava kütlesinin, soğuk hava üzerinde yavaşça yükselmesiyle oluşur. Geniş alanlarda, uzun süreli ve hafif şiddetli çisenti şeklinde yağışlar görülür. Bulut tabakası (Cirrus, Altostratus, Nimbostratus) kademeli olarak kalınlaşır.
Soğuk cephenin, sıcak cepheye yetişip onu yerden kaldırmasıyla oluşur. Hem sıcak hem soğuk cephe özelliklerini taşıyan, karışık ve uzun süreli yağışlara yol açar. Orta kuşak siklonlarının olgunluk döneminde sık görülür.
Küresel iklim değişikliği, hava kütlelerinin özelliklerini ve hareket modellerini değiştirerek cephe sistemlerini etkilemektedir. Türkiye'de son yıllarda gözlemlenen;
gibi durumlar, cephe sistemlerindeki değişimle ilişkilendirilmektedir. Geleneksel cephesel yağış rejimindeki değişimler, tarım, su kaynakları ve afet yönetimi planlamalarını doğrudan etkilemektedir.
Cephe yağışları, orta kuşak ülkeleri ve Türkiye için temel yağış kaynaklarından biridir. Özellikle kış ve ilkbahar mevsimlerinde tarım, yer altı sularının beslenmesi ve ekosistem döngüleri için hayati önem taşır. İklim değişikliği sürecinde bu sistemlerin davranışlarını anlamak, geleceğe yönelik su ve tarım politikaları geliştirmek açısından büyük önem arz etmektedir.