Kemosentez, bazı mikroorganizmaların (bakteriler gibi) enerji elde etmek için güneş ışığı yerine inorganik kimyasalları kullandığı bir süreçtir. Demir bakterileri, bu süreci gerçekleştiren önemli bir bakteri grubudur.
Fotosentezde enerji kaynağı güneş ışığıyken, kemosentezde enerji kaynağı inorganik maddelerin oksidasyonudur (yakılmasıdır). Bu reaksiyondan açığa çıkan enerji, organik besin sentezi için kullanılır. Genel formül şu şekilde özetlenebilir:
İnorganik Madde + O2 → Enerji + Oksitlenmiş Madde
Bu enerji daha sonra CO2'den glikoz sentezlemek için kullanılır: \( 6CO_2 + 6H_2O + \text{Enerji} \rightarrow C_6H_{12}O_6 + 6O_2 \)
Demir bakterileri, enerji kaynağı olarak çözünmüş demir (Fe2+) iyonlarını kullanır. Bu iyonları, daha az enerjili bir form olan demir oksit (Fe3+) formuna oksitlerler (paslandırırlar).
Bu reaksiyonun basitleştirilmiş hali şöyledir: \( 4Fe^{2+} + O_2 + 4H^+ \rightarrow 4Fe^{3+} + 2H_2O + \text{Enerji} \)
Açığa çıkan bu kimyasal enerji, bakterinin karbondioksiti (CO2) şekere dönüştürmesini sağlar.
Demir bakterileri, fotosentez yapamayan ancak kemosentez yoluyla enerji üretebilen organizmalardır. Enerji kaynağı olarak çözünmüş demiri oksitleyerek, bu süreçten elde ettikleri enerjiyi kendi besinlerini üretmek için kullanırlar. Bu süreç, doğada demir döngüsünün önemli bir parçasıdır.