Denizaltılar, insanlığın en mühendislik harikalarından biridir. Bu devasa araçların nasıl olup da suyun altında batıp çıkabildiğini hiç merak ettiniz mi? Bu yazıda, denizaltıların dalış ve yüzey prensiplerini basit bir şekilde açıklayacağız.
Denizaltıların çalışma prensibi, M.Ö. 3. yüzyılda yaşamış Yunan bilim insanı Arşimet'in keşfettiği temel bir fizik yasasına dayanır. Bu yasaya göre, bir sıvı içindeki bir cisme, cismin batan kısmının hacmi kadar sıvının ağırlığına eşit bir kaldırma kuvveti etki eder.
Denizaltının en önemli bileşenleridir. Bu tanklar, deniz suyuyla doldurularak veya boşaltılarak denizaltının ağırlığını kontrol eder.
Denizaltının hareket yönünü kontrol eder. Yatay dümenler dalış ve yükseliş açısını, dikey dümenler ise yön değişikliğini sağlar.
Yüksek basınçlı hava depoları, balast tanklarındaki suyu dışarı atmak için kullanılır.
Modern denizaltılar, "nötr yüzerlik" adı verilen bir durumda belirli bir derinlikte sabit kalabilirler. Bu durumda, denizaltının yoğunluğu tam olarak suyun yoğunluğuna eşittir ve kaldırma kuvveti ağırlığa eşittir.
İlk pratik denizaltılar 17. yüzyılda geliştirilmeye başlandı. Günümüzdeki nükleer denizaltılar, aylarca su altında kalabilme kapasitesine sahiptir.
Denizaltılar, insanlığın su altı keşiflerinde ve savunma sistemlerinde vazgeçilmez araçlardır. Bu mühendislik harikalarının çalışma prensipleri, temel fizik yasalarının mükemmel bir uygulamasını temsil eder.
