Klasik mantıkta döndürme (conversio), bir önermenin niteliğini ve doğruluk değerini koruyarak, özne ve yüklemlerinin yerlerinin değiştirilmesi işlemidir. Bu işlem, önermeler arasındaki ilişkileri analiz etmek ve geçerli çıkarımlar yapmak için kullanılan temel mantık kurallarından biridir.
Örnek: "Bütün insanlar canlıdır" → Döndürülmüş hali: "Bazı canlılar insandır"
Kural: A tipi önermeler E ve I tipi önermelere döndürülebilir, ancak doğrudan A tipi olarak döndürülemezler.
Örnek: "Hiçbir kuş balık değildir" → Döndürülmüş hali: "Hiçbir balık kuş değildir"
Kural: E tipi önermeler doğrudan E tipi olarak döndürülebilir (simetrik döndürme).
Örnek: "Bazı hayvanlar kedidir" → Döndürülmüş hali: "Bazı kediler hayvandır"
Kural: I tipi önermeler doğrudan I tipi olarak döndürülebilir (simetrik döndürme).
Örnek: "Bazı hayvanlar kedi değildir" → Döndürme: Geçerli bir döndürme yapılamaz
Kural: O tipi önermelerin doğrudan döndürmesi yoktur.
Örnek çalışma: "Bazı şehirler başkenttir" (I tipi) → Döndürülmüş hali: "Bazı başkentler şehirdir"
Bu örnekte, önermenin hem niteliği (olumlu) hem de miktarı (tikel) korunmuş, özne ve yüklem yer değiştirmiştir.
Sonuç: Döndürme işlemi, klasik mantığın temel araçlarından biridir ve doğru çıkarımlar yapabilmek için bu kuralların iyi öğrenilmesi gerekmektedir.