Işığın bir yüzeye çarparak yansıması sırasında iki önemli açı karşımıza çıkar: gelme açısı ve yansıma açısı. Bu iki kavram, yansıma kanununun temelini oluşturur.
Gelen ışın ile yüzeyin normali arasındaki açıya gelme açısı denir. Normal, yüzeye dik olan hayali bir çizgidir ve genellikle "N" harfi ile gösterilir.
Matematiksel olarak gelme açısı \( \theta_i \) (teta-i) sembolü ile gösterilir.
Yansıyan ışın ile yüzeyin normali arasındaki açıya yansıma açısı denir.
Matematiksel olarak yansıma açısı \( \theta_r \) (teta-r) sembolü ile gösterilir.
Yansımanın en temel kuralı şudur:
💡 Gelme açısı, yansıma açısına her zaman eşittir.
Bu, şu formülle ifade edilir:
\( \theta_i = \theta_r \)
Yani, bir ışık ışını bir yüzeye hangi açıyla gelirse, aynı açıyla yansır.
Bir aynaya gelen ışının, normal ile yaptığı açı 30° ise:
Bu durumda, yansıyan ışın da normal ile 30°'lik bir açı yapacak şekilde hareket eder.