Türk edebiyatında köy hayatını ve köylünün yaşamını konu alan ilk roman, Nabizade Nazım'ın Karabibik adlı eseridir. Bu kısa roman, 1890 yılında yayımlanmış ve Türk edebiyatında bir dönüm noktası olmuştur.
Karabibik, Türk edebiyatında birçok "ilk"i temsil eder:
Roman, Antalya'nın Beymelek köyünde yaşayan yoksul bir köylü olan Karabibik'in hayatını konu alır. Karabibik, kızı Huri'yi evlendirmek ve kendine bir çift öküz almak için verdiği mücadeleyi anlatır. Eserde köy hayatının gerçekçi bir şekilde tasviri, köylünün ekonomik sıkıntıları, toprakla ilişkisi ve gelenekleri samimi bir dille işlenmiştir.
Karabibik, Tanzimat dönemi romanları içinde özel bir yere sahiptir. Dönemin diğer romanları genellikle şehir hayatını ve aydın kesimi konu alırken, Karabibik Anadolu köyüne ve köylüsüne odaklanmıştır. Bu açıdan Milli Edebiyat dönemindeki köy romanlarının öncüsü kabul edilir.
Nabizade Nazım (1862-1893), Tanzimat dönemi yazarlarındandır. Askeri mühendis olan yazar, edebiyatımızda natüralizm ve realizmin ilk temsilcilerindendir. "Zehra" adlı psikolojik romanı da Türk edebiyatının önemli eserleri arasındadır. Ne yazık ki 31 yaşında veremden hayatını kaybetmiştir.
Karabibik, Türk edebiyatında köy gerçekliğini işleyen ilk eser olması bakımından büyük önem taşır. Bu kısa roman, hem edebi teknik açıdan hem de konu seçimiyle kendinden sonraki yazarlara ilham kaynağı olmuş, köy romanı geleneğinin temelini atmıştır.
