İnorganik maddelerin oksidasyonu, bir inorganik maddenin (metaller, ametaller, tuzlar vb.) elektron kaybetme sürecidir. Bu, kimyasal reaksiyonların temelini oluşturan redoks (indirgenme-yükseltgenme) reaksiyonlarının yükseltgenme kısmıdır.
Oksidasyon, bir atom, iyon veya molekülün:
İnorganik maddelerin oksidasyonu genellikle bir başka madde ile reaksiyona girmesi sonucu olur. Oksijen gazı (\( O_2 \)) en yaygın yükseltgendir, ancak tek yükseltgen o değildir. Halojenler (Flor, Klor gibi), asitler ve bazı iyonlar da güçlü yükseltgenler olarak görev yapabilir.
Örneğin, magnezyum metalinin (\( Mg \)) oksijen gazı (\( O_2 \)) ile yanması, inorganik bir maddenin oksidasyonuna klasik bir örnektir:
\( 2Mg + O_2 \rightarrow 2MgO \)
Bu reaksiyonda:
1. Metallerin Asitlerle Reaksiyonu: Çinko (Zn) metalinin hidroklorik asit (HCl) ile reaksiyonu.
\( Zn + 2HCl \rightarrow ZnCl_2 + H_2 \)
Burada Çinko (Zn), 2 elektron kaybederek \( Zn^{2+} \) iyonuna dönüşür (oksidasyon sayısı 0'dan +2'ye çıkar). Yani çinko okside olur.
2. Demirin Paslanması: Demir (Fe) metalinin su ve oksijen varlığında demir oksit (\( Fe_2O_3 \)) haline gelmesi.
\( 4Fe + 3O_2 \rightarrow 2Fe_2O_3 \)
Demirin oksidasyon sayısı 0'dan +3'e yükselir. Demir okside olur.
3. Sülfür Dioksit (\( SO_2 \)) Oluşumu: Kükürt (S)'ün yanması.
\( S + O_2 \rightarrow SO_2 \)
Kükürt atomunun oksidasyon sayısı 0'dan +4'e yükselir. Kükürt okside olur.