Gezegenler, Güneş'in etrafında elips şeklindeki yörüngelerde dolanır. Güneş, bu elipsin iki odak noktasından birinde bulunur.
Bir elips, sabit iki noktaya (odak noktaları) olan uzaklıklarının toplamı sabit olan noktalar kümesidir. Elipsin şekli, basıklık veya dışmerkezlik ile ifade edilir.
Johannes Kepler, bu kanunu 1609 yılında, Tycho Brahe'nin detaylı gezegen gözlem verilerini inceleyerek keşfetmiştir. Bu, o dönemde kabul gören "mükemmel çembersel yörünge" anlayışını yıkan devrim niteliğinde bir buluş olmuştur.
🌌 Hatırlatma: Kepler Kanunları, Isaac Newton'ın daha sonra Evrensel Kütle Çekimi Yasası'nı formüle etmesine zemin hazırlamıştır.