Limit hız, bir cismin bir akışkan (hava veya su gibi) içinde hareket ederken ulaşabileceği en yüksek hızdır. Bu hıza ulaşıldığında, cismin üzerine etkiyen kuvvetler dengelenir ve cisim artık hızlanmaz.
Cismin şekli ve boyutu, hava veya suyun direncini (sürtünme kuvvetini) doğrudan etkiler. Daha aerodinamik (daha akıcı) şekiller, daha az dirençle karşılaşır ve dolayısıyla daha yüksek limit hıza ulaşabilirler.
Cismin kütlesi arttıkça, aynı direnç kuvvetiyle daha az yavaşlar. Bu nedenle, daha ağır cisimler genellikle daha yüksek limit hıza ulaşırlar.
Akışkanın yoğunluğu (örneğin havanın yoğunluğu), cisme etkiyen direnç kuvvetini etkiler. Daha yoğun bir akışkan, daha fazla direnç oluşturur.
Limit hızı hesaplamak için kullanılan kesin formül biraz karmaşık olsa da, temel prensipleri anlamak önemlidir. Temel olarak, limit hıza ulaşıldığında, cismin ağırlığı ile hava direnci (veya su direnci) birbirine eşit olur.
Basit bir ifadeyle:
Ağırlık = Direnç Kuvveti
Direnç kuvveti, cismin hızına, şekline, boyutuna ve akışkanın yoğunluğuna bağlıdır.
Daha detaylı bir formül (ortaokul seviyesi için basitleştirilmiş):
vlimit = √(2 * m * g / (ρ * A * Cd))
Burada:
Bu formül, limit hızın kütle ile doğru orantılı, akışkan yoğunluğu, kesit alanı ve sürükleme katsayısıyla ters orantılı olduğunu gösterir.
Bir gökdelenden atlayan bir insanın limit hızı yaklaşık 50-60 m/s (yaklaşık 200 km/saat) civarındadır. Paraşüt açıldığında, yüzey alanı büyük ölçüde arttığı için direnç kuvveti de artar ve limit hız önemli ölçüde düşer (yaklaşık 5-8 m/s).