“Memleket Hikayeleri”, Türk edebiyatının en önemli realist yazarlarından Refik Halit Karay'a ait bir eserdir. İlk kez 1919 yılında yayımlanan bu kitap, Milli Edebiyat döneminin en çarpıcı ve sıra dışı örneklerinden biri olarak kabul edilir.
Refik Halit Karay, “Memleket Hikayeleri”nde Anadolu'nun kasaba ve köy yaşamını, o dönem edebiyatında alışılmadık bir gerçekçilik ve ironiyle ele alır. Eser, İstanbul dışına çıkan ilk önemli hikaye kitabı olmasıyla da edebiyat tarihimizde özel bir yere sahiptir.
Eser, Milli Edebiyat akımının “halka yönelme” ve “Anadolu'yu anlatma” hedefini, diğer yazarlardan farklı bir üslupla gerçekleştirir. Ancak Karay'ın bakışı, idealize edilmiş bir Anadolu portresi çizmek yerine, yoksulluğu, yozlaşmışlığı, batıl inançları ve toplumsal çarpıklıkları da cesaretle gözler önüne serer.
Refik Halit Karay (1888-1965), sadece hikaye değil, roman, mizah yazıları ve siyasi eleştirileriyle de tanınan çok yönlü bir yazardır. “Kirpi” takma adıyla yazdığı sert siyasi yazılar nedeniyle 1913-1918 yılları arasında Sinop, Çorum ve Ankara’ya sürgüne gönderilmiş; bu dönemde Anadolu'yu yakından tanıma fırsatı bulmuştur. “Memleket Hikayeleri” işte bu sürgün yıllarının gözlemlerinin bir ürünüdür.
“Memleket Hikayeleri”, Türk hikayeciliğinde bir dönüm noktasıdır. Refik Halit Karay, bu eseriyle edebiyatımızda “Anadolu gerçekçiliği”nin öncülerinden biri olmuş, sonraki kuşakların (özellikle Toplumcu Gerçekçi yazarların) yolunu açmıştır. Eser, sadece edebi değeriyle değil, 20. yüzyıl başı Anadolu'sunun sosyolojik bir fotoğrafını çekmesiyle de büyük önem taşır.
Özetle, “Memleket Hikayeleri”nin sahibi, Türk edebiyatının usta kalemi Refik Halit Karay'dır ve bu kitap, onun en kalıcı başyapıtlarından biridir. 📖✨
